Αντιμετώπιση των Διαταραχών του Λόγου στα μικρά παιδιά
Όσοι ασχολούμαστε με το παιδί έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε τα κατάλληλα ψυχολογικά και παιδαγωγικά μέτρα, να εφαρμόσουμε επιτυχημένες μεθόδους αντιμετώπισης και το σημαντικότερο να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό περιβάλλον μέσα στο οποίο το παιδί θα ξεπεράσει τα προβλήματα της ομιλίας του.
Αυτές οι απαιτούμενες προϋποθέσεις αναλυτικά μπορεί να είναι:
• Προσπάθεια για την ανάπτυξη ευχάριστης επικοινωνίας στις διαπροσωπικές σχέσεις του παιδιού. Ο/η παιδαγωγός πρέπει να του εξασφαλίσει πολύ καλό συναισθηματικό κλίμα. Το παιδί θέλει να αισθανθεί πως το αποδεχόμαστε, το σεβόμαστε για αυτά που μπορεί να κάνει και να νιώθει ασφάλεια. Η πείρα έχει αποδείξει πως συχνά ένα σιωπηλό παιδί που έχει τη συναισθηματική υποστήριξη και τα γλωσσικά ερεθίσματα που του δίνει ο/η παιδαγωγός θα κάνει μετά από λίγο καιρό ξαφνική πρόοδο στην ανάπτυξη του λόγου.
• Ευκαιρίες για να μιλήσει με όσο το δυνατό περισσότερα άτομα μέσα και έξω από την τάξη ή το σχολείο. Τις ίδιες ευκαιρίες πρέπει να έχει και στο σπίτι.
• Προσαρμογή του γλωσσικού επιπέδου των προτάσεων που χρησιμοποιεί ο γονιός ή ο εκπαιδευτικός στο επίπεδο του παιδιού. Μικρές προτάσεις, κατανοητές , ειπωμένες αργά και καθαρά, αλλαγή του τόνου της φωνής για καλύτερη κατανόηση κ.λ.π.
• Δημιουργία κατάλληλης ατμόσφαιρας ώστε να είναι σε θέση να διηγηθεί το παιδί κάτι που προηγουμένως άκουσε, παρατήρησε, είδε. Βλέπει για παράδειγμα μια εικόνα και το ρωτάμε να μας την περιγράψει.
• Άμεση ανταπόκριση όταν φαίνεται ότι υπάρχει από το παιδί διάθεση για επικοινωνία.
• Ταυτόχρονη άσκηση στον προσληπτικό λόγο (κατανόηση της γλώσσας) και στον εκφραστικό λόγο (χρήση της γλώσσας). Τα παιδιά ευχαριστούνται να ακούν κάποιον που διηγείται εμπειρίες από τη ζωή του.
• Δε χρειάζεται άμεση παρέμβαση και διόρθωση στα λάθη, γραμματικά ή συντακτικά, που θα κάνει. Μπορεί ο γονιός ή ο εκπαιδευτικός όταν έχει την ευκαιρία να επαναλάβει σωστά αυτό που προηγουμένως είπε το παιδί κάνοντας λάθος.
• Συστηματική χρήση ασκήσεων που απαιτούν αλληλεπίδραση π.χ.τρέχω-σταματώ , παίρνω-δίνω , έρχομαι-φεύγω.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο 2-ρο τόμο 2002 του περιοδικού “Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού”
Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής